Mιά φορά και έναν καιρό, στην Αθήνα, έμενε ένα μικρό κοριτσάκι που το έλεγαν Έλλη. Η Έλλη λοιπόν, όπως όλα τα κοριτσάκια στην ηλικία της, ήταν χαριτωμένη και ζωηρούλα. Αγαπούσε όλα τα ζωάκια μα πιο πολύ το μικρό σκυλάκι της την Ρόζα. Αγαπούσε και όλα τα πουλιά, μα πιο πολύ τις αγριόχηνες. Κάποτε η μαμά της, της είχε δείξει εικόνες με διάφορα πουλιά, από ένα βιβλίο και της άρεσαν πολύ.
Εκεί είδε πρώτη φορά μια αγριόχηνα να πετάει στον ουρανό, και είπε στην μαμά της ότι θα ήθελε να ήταν πάνω στην ράχη της και να ταξίδευε μαζί της. Τι όμορφα φτερά που είχε, πόσο καμαρωτά τα τέντωνε για να πετάξει, τι όμορφο μακρύ λαιμό! Από τότε, πολλές φορές έβλεπε στον ύπνο της να πετάνε μαζί. Πάνω από θάλασσες, βουνά, κάμπους, πέταγε μαζί με την καινούργια φίλη της που την ονόμασε Πετούνια. Η Πετούνια λοιπόν η αγριόχηνα, που πέταγε στους ουρανούς! Η μαμά της Έλλης, χάρηκε για την αγάπη της προς αυτό το πουλί, γιατί και εκείνη το ξεχώριζε από τόσα άλλα. Γιαυτό, δεν της έμαθε μόνο πολλά πράγματα για την ζωή του, αλλά της έμαθε και να ζωγραφίζει όμορφες αγριόχηνες στα τετράδια της.
Τη συνέχεια του παραμυθιού μπορείς να τη διαβάσεις στο www.ellis.stories.blogspot.com,
στη καρτέλα παραμύθια και είναι το νούμερο 12.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου